مسافر پائين ترين طبقه كشتى 
درميان آب وماهى ها
وپنجره گردى زنگ زده اى
كه باز نمى شود
بوى نا از زمين و زمان بلند است
همه چيز كپك زده
منتظر ورود به جهان آزاد
آب سياه است وسرد
مى غرد،
و تنه سنگينش را ديوانه وار به كشتى مى زند
آن پائين هواست كه تكان مى خورد
مسافران مثل ماهى هستند
فكر نكنيد تكان مى خوردند
نه!
مثل ماهى ساردين در قوطى كنسرو
جاى لوليدن نيست
همه به هم چسبيده اند
مرد نگران
زن دردمند
بچه ها گرسنه
هيچ چيز تكان نمى خورد
هوائى هم نمى ماند
تا تكان بخورد
پله هاى آهنى تنگ
آنها هم درهم لوليده مثل مار شدند
و راهى براى بالا رفتن نيست
نفس هم بالا نمى رود
رنگشان بنفش شده
صحنه فريز شده
كات
فردا
عروسكى با امواج به ساحل رسيده
مردانى در كناره دريا كيسه هاى سنگين نارنجى رنگ را در كاميون مى گذارند
روزنامه ها
صدها مسافر در درياى مديترانه غرق شدند
 سهیلا