گوئی گداخته می شوم
عین گدازه آتشفشان
قطره، قطره
ذوب می شوم
به ژرفنای هستی می رسم
پاره پاره می شوم
می بیینم
پاره هایم را
رنگ می گیرند
آتش
سرخ، سرخ !
گاه این طور نیست اما
انگار می کنم
کسی تبری برداشته
به آهنگ ریشه ام
می خواهد بگسلد
بشکند
من دوباره می رویم
همه این ها برای تو است
سهیلا
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar