حسین علیزاده یا مداح هفت تیر کش!
آه كه فراموشى چه شلاقى بر گرده مان مى كشد و چه زخمها كه چرك مى كند و رويش كبره زشت و سياهى را مى گيرد! از این زخم فردی به نام حسين عليزاده بیرون می زند . او که تار و سه تار هم می تواند بنوازد و لقب هنرمند را یدک می کشد دچار آلزايمر تاريخي مى شود و ساز ناكوك خود را اين بار براى سلطان اعدام مى زند!
چه دردى در تنم مى پيچد ، براى نوای تنبور كيانوش! براى هنر قلع و قمع شده در ايران، براى ندا، براى صانع!
سقوط برخی از انسان و ارزشهای انسانی را شنیده بودیم، به آنان پاسدار، بسیجی ، آخوند ویا مزدور می گویند. اما آن که قبای هنرمند را می پوشد و ادعای برتر بودن از بقیه را دارد ، فکر می کند بیشتر می فهمد و وجود نا وجودش برای مردم ایران موهبتی است ، در بهترین و خوش بینانه ترین تعریف خود شیفته است. خود شیفتگی علیزاده را در مصاحبه او با تلویزیون بی بی سی می توان دید. با "تواضعی" که مخصوص خود اوست خود را هنرمندی جلوتر از زمان می داند (بی بی سی فارسی آوریل 2014 ). همین شخص از گرفتن مدال شوالیه فرانسه سرباز می زند و ادعا می کند که دولت فرانسه این مدال را به کسانی که ارزش گرفتن این مدال را ندارند و به کمک این مدال به نان وآب بیشتری می رسند. شجریان این کار علیزاده را اعتراض به دولت فرانسه نمی داند (چون خودش قبلا این مدال را گرفته) و در نامه ای ضمن تبریک به علیزاده این چنین می نویسد.
«با خوشحالی به حسین علیزاده تبریک میگویم که ضمن سپاس و احترام به دولت فرانسه از دریافت نشان شوالیه رسماً پوزش خواست. پوزشخواهی او از جنبه اعتراض به دولت فرانسه نبود بلکه اعتراض به رفتار و گفتار کسانی از خودمان بود که از این نشانها استفاده نابجا کردند و میکنند. منظورم خود شخصیتهای دریافتکننده نشان و مدال نیست بلکه بادمجان دور قابچینهاییست که نام این نشانها را پیشوند نام هنرمند مورد علاقهشان میکنند. نمونه دیگری هم اغلب سازمانهای تبلیغاتی برای موفقیت در کسب درآمد بیشتر یک شرکت تولیدکننده و یا برگزار کننده کنسرتها برای پر کردن سالنهای کنسرت پیشوندهایی به نام هنرمند و یا گروه هنری اضافه میکنند که مفهوم آن هیچ مناسبتی با کاری که آن هنرمند یا گروه انجام میدهند ندارد و گاه خندهآور است. این نابجاگوییهاست که نشانها و مدالها را بیاعتبار میکند.
حسین علیزاده خواست این موقعیت را از آنان بگیرد که دستاوردی برای اضافه کردن واژههای بیربط با هنرش، به نامش نباشد.
حسین علیزاده پیشوند و پسوند نیاز ندارد، با سپاس از دولتمردان فرانسه که به نویسندگان، دانشمندان، هنرمندان و شخصیتهای فرهنگی ادبی و هنری ایران توجه خاص دارند.
محمدرضا شجریان آذر 1393»
علیزاده که بارها جایزه بلورین فجر (بخوانید زجر) را از آن خود کرده و تقریبا همیشه در همان چهار چوبی که سانسورچیان اطلاعاتی برایش گذاشتند کار کرده این بار در دانشگاه فردوسی مشهد 29 خرداد 1395رکورد خودفروختگی خود را می زند. خبرگزاری سپاه پاسداران "فارس" که در بین مردم کاملا شناخته شده است در گزارش خود از بزرگداشت علیزاده در دانشگاه فردوسی او را استاد، خالق، موسیقی دان، رکوردار جایزه سیمرغ بلورین موسیقی خطاب می کند. چقدر این مرد محبوب دستگاه ولایت است درست عین "شهاب حسینی" که جایزه نخل طلائی خریده شده را تحت عنوان بهترین هنرپیشه مرد خود را به خامنه ای نایب امام زمانش تحویل داد، چند انتقاد به فرموده دستگاه اطلاعاتی می کند که مثلا بگوید مستقل است ولی چه دم خروسی بخوانید :
حسین علیزاده روز آخر سفرش همراه با «علی بوستان»، موسیقیدان و نوازنده سهتار، به بازدید از یکی از آموزشگاههای موسیقی و کانون موسیقی دانشگاه فردوسی اختصاص داد و ضمن افتتاح خانه گفتگو در این دانشگاه که برای گفتمانهای فرهنگی و هنری پیشبینی شده است، در جمع تعدادی از اساتید علوم انسانی دانشگاه فردوسی و دانشجویان کانون موسیقی سخن گفت: « این تضاد عجیبی است، ما در دانشگاه، در سطح عالی مملکت برای موسیقی جایگاه داریم؛ ولی وقتی کسی موسیقی تحصیل میکند در جامعه به او توهین میشود. توهین فقط در لغو کنسرت نیست؛ توهین ادبیاتی است که در برخی روزنامهها از زبان برخی افراد بازتاب داده میشود. بنده اگر قدرتش را داشتم باید از این وضع شکایت میکردم، چون این افراد موسیقی را در سطح فحشا مطرح میکنند، من معتقدم باید در سطوح عالی درباره این مسأله صحبت شود. رهبر انقلاب راهنمای این جامعه و راهنمای دنیای اسلام هستند، ایران در منطقه الگو است و درست نیست که چنین نگاهی به موسیقی در ایران وجود داشته باشد. من مطمئنم که نگاه رهبر انقلاب به موسیقی نگاه والایی است، چون ایشان اطلاعات موسیقیایی خوبی دارند.» خبرگزاری فارس 29 خرداد
اگر شاعر شاعران احمد شاملو زنده بود و می دید و یا می شنوید که کسی که بر شعر "دخترای ننه دریا" موسیقی گذاشته مجیز گوی خامنه ای شده چه می کرد.
قد وقواره علیزاده اگر نه کوتاه تر به اندازه مداحان بارگاه ولایت مثل سعید حدادیان، محمود کریمی (مداح هفت تیر کش) و محمدرضا طاهری، محمدصادق آهنگران خواننده «ای لشگرصاحب زمان آماده باش» و «با نوای کاروان» است.
نوای تنبور کیانوش آسا به علیزاده می گوید هنرت ارزانی ولی فقیه باد که تو از مردم نیستی!
آه كه فراموشى چه شلاقى بر گرده مان مى كشد و چه زخمها كه چرك مى كند و رويش كبره زشت و سياهى را مى گيرد! از این زخم فردی به نام حسين عليزاده بیرون می زند . او که تار و سه تار هم می تواند بنوازد و لقب هنرمند را یدک می کشد دچار آلزايمر تاريخي مى شود و ساز ناكوك خود را اين بار براى سلطان اعدام مى زند!
چه دردى در تنم مى پيچد ، براى نوای تنبور كيانوش! براى هنر قلع و قمع شده در ايران، براى ندا، براى صانع!
سقوط برخی از انسان و ارزشهای انسانی را شنیده بودیم، به آنان پاسدار، بسیجی ، آخوند ویا مزدور می گویند. اما آن که قبای هنرمند را می پوشد و ادعای برتر بودن از بقیه را دارد ، فکر می کند بیشتر می فهمد و وجود نا وجودش برای مردم ایران موهبتی است ، در بهترین و خوش بینانه ترین تعریف خود شیفته است. خود شیفتگی علیزاده را در مصاحبه او با تلویزیون بی بی سی می توان دید. با "تواضعی" که مخصوص خود اوست خود را هنرمندی جلوتر از زمان می داند (بی بی سی فارسی آوریل 2014 ). همین شخص از گرفتن مدال شوالیه فرانسه سرباز می زند و ادعا می کند که دولت فرانسه این مدال را به کسانی که ارزش گرفتن این مدال را ندارند و به کمک این مدال به نان وآب بیشتری می رسند. شجریان این کار علیزاده را اعتراض به دولت فرانسه نمی داند (چون خودش قبلا این مدال را گرفته) و در نامه ای ضمن تبریک به علیزاده این چنین می نویسد.
«با خوشحالی به حسین علیزاده تبریک میگویم که ضمن سپاس و احترام به دولت فرانسه از دریافت نشان شوالیه رسماً پوزش خواست. پوزشخواهی او از جنبه اعتراض به دولت فرانسه نبود بلکه اعتراض به رفتار و گفتار کسانی از خودمان بود که از این نشانها استفاده نابجا کردند و میکنند. منظورم خود شخصیتهای دریافتکننده نشان و مدال نیست بلکه بادمجان دور قابچینهاییست که نام این نشانها را پیشوند نام هنرمند مورد علاقهشان میکنند. نمونه دیگری هم اغلب سازمانهای تبلیغاتی برای موفقیت در کسب درآمد بیشتر یک شرکت تولیدکننده و یا برگزار کننده کنسرتها برای پر کردن سالنهای کنسرت پیشوندهایی به نام هنرمند و یا گروه هنری اضافه میکنند که مفهوم آن هیچ مناسبتی با کاری که آن هنرمند یا گروه انجام میدهند ندارد و گاه خندهآور است. این نابجاگوییهاست که نشانها و مدالها را بیاعتبار میکند.
حسین علیزاده خواست این موقعیت را از آنان بگیرد که دستاوردی برای اضافه کردن واژههای بیربط با هنرش، به نامش نباشد.
حسین علیزاده پیشوند و پسوند نیاز ندارد، با سپاس از دولتمردان فرانسه که به نویسندگان، دانشمندان، هنرمندان و شخصیتهای فرهنگی ادبی و هنری ایران توجه خاص دارند.
محمدرضا شجریان آذر 1393»
علیزاده که بارها جایزه بلورین فجر (بخوانید زجر) را از آن خود کرده و تقریبا همیشه در همان چهار چوبی که سانسورچیان اطلاعاتی برایش گذاشتند کار کرده این بار در دانشگاه فردوسی مشهد 29 خرداد 1395رکورد خودفروختگی خود را می زند. خبرگزاری سپاه پاسداران "فارس" که در بین مردم کاملا شناخته شده است در گزارش خود از بزرگداشت علیزاده در دانشگاه فردوسی او را استاد، خالق، موسیقی دان، رکوردار جایزه سیمرغ بلورین موسیقی خطاب می کند. چقدر این مرد محبوب دستگاه ولایت است درست عین "شهاب حسینی" که جایزه نخل طلائی خریده شده را تحت عنوان بهترین هنرپیشه مرد خود را به خامنه ای نایب امام زمانش تحویل داد، چند انتقاد به فرموده دستگاه اطلاعاتی می کند که مثلا بگوید مستقل است ولی چه دم خروسی بخوانید :
حسین علیزاده روز آخر سفرش همراه با «علی بوستان»، موسیقیدان و نوازنده سهتار، به بازدید از یکی از آموزشگاههای موسیقی و کانون موسیقی دانشگاه فردوسی اختصاص داد و ضمن افتتاح خانه گفتگو در این دانشگاه که برای گفتمانهای فرهنگی و هنری پیشبینی شده است، در جمع تعدادی از اساتید علوم انسانی دانشگاه فردوسی و دانشجویان کانون موسیقی سخن گفت: « این تضاد عجیبی است، ما در دانشگاه، در سطح عالی مملکت برای موسیقی جایگاه داریم؛ ولی وقتی کسی موسیقی تحصیل میکند در جامعه به او توهین میشود. توهین فقط در لغو کنسرت نیست؛ توهین ادبیاتی است که در برخی روزنامهها از زبان برخی افراد بازتاب داده میشود. بنده اگر قدرتش را داشتم باید از این وضع شکایت میکردم، چون این افراد موسیقی را در سطح فحشا مطرح میکنند، من معتقدم باید در سطوح عالی درباره این مسأله صحبت شود. رهبر انقلاب راهنمای این جامعه و راهنمای دنیای اسلام هستند، ایران در منطقه الگو است و درست نیست که چنین نگاهی به موسیقی در ایران وجود داشته باشد. من مطمئنم که نگاه رهبر انقلاب به موسیقی نگاه والایی است، چون ایشان اطلاعات موسیقیایی خوبی دارند.» خبرگزاری فارس 29 خرداد
اگر شاعر شاعران احمد شاملو زنده بود و می دید و یا می شنوید که کسی که بر شعر "دخترای ننه دریا" موسیقی گذاشته مجیز گوی خامنه ای شده چه می کرد.
قد وقواره علیزاده اگر نه کوتاه تر به اندازه مداحان بارگاه ولایت مثل سعید حدادیان، محمود کریمی (مداح هفت تیر کش) و محمدرضا طاهری، محمدصادق آهنگران خواننده «ای لشگرصاحب زمان آماده باش» و «با نوای کاروان» است.
نوای تنبور کیانوش آسا به علیزاده می گوید هنرت ارزانی ولی فقیه باد که تو از مردم نیستی!
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar